Vlooien hond
Vlooien hond
Als uw hond vlooien heeft maakt dat u en uw huisdier niet vrolijk, de jeuk kan heel vervelend zijn en lijden tot allerlei problemen zoals open wonden en ook een verandering in het humeur van uw huisdier, heb zelf maar een heel de dag jeuk dan word je daar ook chagrijnig van toch.
Wat is er tegen een vlo te doen?(antivlo middelen vlooien hond Frontline Fiprodog Advantage Ecostyle)
Op tijd ontdekken van de vlooien zou het mooiste zijn hoe eerder u het ontdekt hoe kleiner de vlooienplaag is en kan dan snel en effectief behandeld worden, dus u kamt uw huisdier liefst staande op een wit laken regelmatig met een vlooienkam om te kijken of hij ook huisdieren heeft, een teken van vlooien is ook vaak het regelmatig veel krabben van uw hond of kat u kunt de vlooien herkennen aan kleien lopende beestjes of als er zwarte korreltje op het laken valt dat zijn vaak de uitwerpselen van de vlo.
De vlo zit graag op warme plekken dus vaak in de nek, achter de oren ,okselholtes en aan de onderkant bij de buik van uw huisdier.
Het hele vlooienprobleem te lijf
Zoals eerder vermeld, bevindt slechts 5% van de vlooien zich op uw huisdier. De overige 95% bevindt zich in de leefomgeving in de vorm van eitjes, larven en poppen. Het zal dan ook duidelijk zijn dat het niet voldoende is om alleen uw huisdier vlooienvrij te maken, maar dat ook de leefomgeving behandeld moet worden.
Verder is het niet voldoende om alleen de volwassen vlooien op uw huisdier te lijf te gaan, maar zullen ook de eitjes en larven aangepakt moeten worden. Het hoofddoel bij vlooienprobleem is de levenscyclus van de vlo te doorbreken en deze tevens onderbroken te houden.
Vlooienbestrijding bij vlooien hond
Vlooienpopulaties kunnen worden bestreden met verschillende methodes. Voorbeelden zijn het gebruik van vlooienbestrijdingsproducten, het gebruik van natuurlijke producten en niet-chemische maatregelen.
Vlooienbestrijdingsproducten zijn in vele verschillende vormen verkrijgbaar. Sprays, shampoos, tabletten, poeders, banden en druppels. Uw eigen voorkeur speelt bij de keuze voor een bepaald product een belangrijke rol.
Om de levenscyclus van vlooien te kunnen onderbreken en zo het probleem aan te kunnen pakken, zijn anti-vlooienmiddelen belangrijk. Bij het doorbreken van de levenscyclus van een vlo is het van belang dat bestrijding op twee punten in de cyclus gebeurt:
1. Bestrijding van de volwassen vlooien op het huisdier en in de leefomgeving,
2. Bestrijding van eitjes en larven in de leefomgeving.
Het aanpakken van de volwassen vlooienpopulatie vraagt om andere producten dan het elimineren van eitjes of larven. Daarom is er bij anti-vlooienproducten ook sprake van een onderverdeling in insecticiden (bestrijdingsmiddelen) en insectengroeiremmers (IGR’s).
Met de insecticiden is het mogelijk om de volwassen vlooien uit te schakelen. De werkzame stoffen zijn onder te verdelen in twee groepen. Ze kunnen namelijk een systemische en een non-systemische werking hebben.
Door aandachtig de bijsluiter van een bepaald product te lezen, zal het duidelijk worden om wat voor een soort insecticide het gaat bij dat product.
Met Insectengroeiremmers (IGR’s) wordt de levenscyclus eitje-larve-pop-vlo doorbroken. Dit zijn stoffen die op zich geen direct dodelijk effect op de volwassen vlo hebben, maar die er voor zorgen dat eitjes en larven zich niet meer kunnen ontwikkelen tot bloedzuigende volwassen vlooien.
Het doorbreken van de levenscyclus van de vlo gebeurt o.a. doordat er door de werking van de IGR:
· geen levensvatbare eitjes worden gelegd,
· er geen normale popvorming meer plaats vindt,
· de ontwikkeling van larven verhinderd wordt,
· de eieren niet meer uit kunnen komen.
De wijze waarop een bepaald product ingrijpt in de levenscyclus is afhankelijk van het soort IGR dat als werkzame stof in het product is verwerkt.
Vlooieneitjes en vlooienlarven gaan bij een temperatuur lager dan 10° C dood. Na een koude periode zijn er hierdoor buiten geen vlooien. Alle vlooien en vlooiennakomelingen die dus wel overwinteren bevinden zich binnen, in onze huizen. Daarom kan in de winter en lente juist heel goed definitief met de vlooien op huisdieren en in huis afgerekend worden.
De gevolgen van vlooien hond
Vlooien zijn de oorzaak van de meeste huidaandoeningen bij de hond kat en zijn daarnaast vaak overbrengers van lintwormen.
Enkele directe gevolgen van een vlooienbesmetting zijn:
· jeuk,
· bloedverlies; hierdoor kan bloedarmoede optreden,
· gedragsveranderingen,
· vlooienallergie.
Dit zijn duidelijk vervelende problemen voor een huisdier. Naast deze directe gevolgen, heeft een vlooienbesmetting ook nog een indirect gevolg. Vlooien kunnen namelijk ook overbrengers zijn van lintworminfecties. Al met al is een vlooienbesmetting voor een hond of kat beslist geen pretje. En is er sprake van een uitbraak, dan zijn vlooien ook uw probleem.
Het (on)zichtbare probleem vlooien hond
Het aantal zichtbare vlooien is slechts het topje van de vlooienberg. Slechts 5 % van de vlooien leeft op het dier en is daarmee ook zichtbaar. De overige 95 % bevindt zich echter onzichtbaar als ei, larve of pop in de leefomgeving van huisdieren.
Een vrouwelijke vlo legt ongeveer 1350 eitjes in haar hele leven (gemiddeld 27 per dag). Deze komen na 1 tot 10 dagen uit. Doordat deze vele eitjes allemaal een verschillend tijdstip van uitkomen hebben, wordt uw huisdier telkens weer vanuit zijn huiselijke leefomgeving belaagd door nieuw uitgekomen vlooien.
Van alle vlooien kruipt zo’n 60 % als onzichtbare vlooienlarve rond in de leefomgeving. Deze larven bewegen zich van nature van het licht af (negatieve fototropie) en naar de grond toe (positieve geotrofie). Hierdoor bevinden ze zich vaak in zeer moeilijk toegankelijke kieren of in de onderlaag van de vloerbedekkingen. Dit maakt het vlooienprobleem nog onzichtbaarder.
De pop en de jonge vlo in de cocon zijn zeer resistent tegen verschillende manieren van vlooienbestrijding.
De volwassen vlo kan onmiddellijk uit de cocon te voorschijn komen, maar kan ook dagen, weken of zelfs maanden in de toestand van vlo in de cocon blijven. Op deze manier is de vlo in staat om pas uit de cocon te komen op het moment dat de omstandigheden het meest geschikt zijn en bijvoorbeeld de kans het grootst is dat er een huisdier in de buurt is waar hij op kan springen. Het uitkomen van cocons wordt gestimuleerd door prikkels zoals trillingen (bewegingen van mogelijke gastheren) en warmte.
Door de variabele tijd van uitkomen zijn poppen ook in staat om een behandeling tegen vlooien te overleven. De poppen komen pas uit als de effecten van de vlooienbehandeling niet meer merkbaar zijn. Daarom zijn poppen vaak niet direct vatbaar voor bestrijdingsmiddelen.
vlooien hond
vlooien hond
vlooien hond
vlooien hond
vlooien hond
