Het verschil tussen deze manieren is de temperatuur bij het productieproces. Tijdens het expanderen loopt de temperatuur tijdens het maken van het hondenvoer op tot boven de 100°C. Hierdoor wordt het hondenvoer zo goed als gebakken en ontstaan de krokante hondenbrok.
Bij de geperste brok loopt de temperatuur niet hoger op dan maximaal 75°C.
De Geperste brok is vaak in een staafjes vorm.
In de beginfase van het expanderen deed men dit om de verteerbaarheid van de koolhydraten (granen) te verhogen. Maar omdat de granen nu vooraf geëxtrudeerd kunnen worden en de verteerbaarheid van de overige grondstoffen (eiwitten, vetten, vitaminen, mineralen en sporenelementen) niet verhoogd wordt door expanderen of extruderen, is deze productiemethode overbodig en (ons inziens) zelfs als negatief te beoordelen. Zoals reeds gezegd, loopt de temperatuur tijdens het expandatie-/extrudatieproces zeer hoog op. Dat dit negatieve effecten heeft op bepaalde grondstoffen is ook vanuit de humane voeding algemeen bekend.
Vooral de vetten zijn, naast bepaalde vitaminen (o.a. van het B-complex), zeer gevoelig voor verhitting boven 100°C. Wanneer vetten “gebakken” worden (verhitten boven 100°C), ontstaan o.a. vele vrije vetzuren die bijv. een zeer nadelige invloed hebben op de stofwisseling (lever). Zeer veel huid- en vachtproblemen liggen hieraan ten grondslag. Bij de geperste brok vindt deze vet verandering niet plaats.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UE23-W7v37U
Reacties zijn gesloten.
Dit bericht heeft geen reacties